Foto's:
- de meisjes maken snow Angels
- Albert na een trimtocht met -32,7C
- de meisjes op De Grote Heuvel
Het is hier nu echt winter. Na een periode waarbij het weer een beetje van alles wat was met koudere temperaturen, sneeuwbuien, maar ook met periodes boven nul (lekker glad), is sinds een week of twee de winter in volle hevigheid toegeslagen. Vorige week gaf de thermometer het record van deze winter tot nu toe aan: -32,7C (vooral die 0,7 niet onderschatten). Albert zei 's ochtends direct na het zien van de temperatuur "Ik heb echt zin om te trimmen, ben zó benieuwd hoe dat voelt met -32,7". Tjsa, dat had ik dan weer niet. Hij kwam met bevroren wimpers en wenkbrauwen terug. Zijn reactie "Dat was echt heel lekker!". We hadden overigens niet verwacht dat we zo snel aan deze winters zouden wennen. Per slot van rekening is dit pas onze tweede winter hier. Toen het laatst -15C was, zeiden we "gelukkig is het vandaag niet zo koud" en vandaag was het overdag -7C, dus was het "warm".
- de meisjes op De Grote Heuvel
Het is hier nu echt winter. Na een periode waarbij het weer een beetje van alles wat was met koudere temperaturen, sneeuwbuien, maar ook met periodes boven nul (lekker glad), is sinds een week of twee de winter in volle hevigheid toegeslagen. Vorige week gaf de thermometer het record van deze winter tot nu toe aan: -32,7C (vooral die 0,7 niet onderschatten). Albert zei 's ochtends direct na het zien van de temperatuur "Ik heb echt zin om te trimmen, ben zó benieuwd hoe dat voelt met -32,7". Tjsa, dat had ik dan weer niet. Hij kwam met bevroren wimpers en wenkbrauwen terug. Zijn reactie "Dat was echt heel lekker!". We hadden overigens niet verwacht dat we zo snel aan deze winters zouden wennen. Per slot van rekening is dit pas onze tweede winter hier. Toen het laatst -15C was, zeiden we "gelukkig is het vandaag niet zo koud" en vandaag was het overdag -7C, dus was het "warm".
De laatste week voor de kerstvakantie was het voor het eerst deze winter dat Nine op school met het speelkwartier niet naar buiten moest. Bij temperaturen kouder dan -23C (inclusief wind chill gelukkig) blijven ze binnen. Is het echter 'warmer' dan moeten ze gewoon naar buiten. Bij Kikus bij de peuters is dat gelukkig wat humaner: max. -10C.
De kou is over het algemeen goed te harden. We komen gewoon niet al te veel buiten op die dagen. Van de huisdeur tot de auto is dan ver genoeg zeg maar.
Tanken met -30C is trouwens niet prettig. Sowiezo zijn diverse pompen out of order door de kou (we rijden de tank zekerheidshalve dus vaak maar niet helemaal leeg), en na even tanken voelt het echt alsof je neus eraf valt.
We zijn altijd gewend om met ons slaapkamerraam open te slapen, met deze temperaturen vinden we dat zelf eigenlijk wel een bikkelactie.... als we het raam open krijgen tenminste. De afgelopen week was het onmogelijk om het raam open te krijgen, die zat volledig vast gevroren. Laatst nog een mooie actie: we zijn altijd een beetje laks met sommige dingen, zo ook het opruimen van onze 30 meter lange tuinslang. Toen het een beetje begon te sneeuwen hadden we al een paar keer gezegd "die moeten we nog even opruimen" maar ja, hij lag niet echt in de weg dus... uiteindelijk leek het me niet zo handig als dat ding de hele winter onder de sneeuw ligt, maar probeer maar eens een bevroren tuinslang op te rollen.... dat lukt je niet !
We hebben veel grote hazen in de tuin. Ze zijn overigens amper te zien, in de winter zijn ze spierwit in plaat van licht bruin. Onder de tuintafel leggen we elke dag stukken winterwortels voor ze neer. De hele tuin is spierwit, behalve onder de picknicktafel (keutels!).
Als het warmer is dan -20C dan gaat Albert met de meisjes naar de grote heuvel, vlakbij ons huis. Dat is de perfecte sleeheuvel. De meisjes gaan met een rotgang de heuvel af en hebben de grootste lol. Voor Albert het perfecte excuus om zelf ook te gaan sleeën. Gisteren waagde ik me even Met Buik op de grote heuvel: geweldig gezicht, Albert op zijn buik op een plastic matje, Kikus lag op zijn rug met haar armen om Albert's nek en Nine zat "achterop" en dan met een rotvaart naar beneden. Het duurde me overigens iets van 20 minuten voordat ik zelf winterproof was en mee kon naar de heuvel. Nu was ik een beetje vergeten dat mijn skibroek vorig jaar al niet echt heel ruim meer zat, maar het viel even bar tegen om die Buik erin te krijgen. Tsja, een zwangerschaps-skibroek is dan een van de dingen die ik niet heb aangeschaft. Dacht ik bijna klaar te zijn: probeer maar als Michelinmannetje Met Buik te bukken om je snowboots aan te doen.... uiteindelijk gelukt.
