dinsdag 19 mei 2009

Zat

Zo zag onze tuin er vanochtend uit, jawel 19 mei...
Ja, het is officieel: we zijn het helemaal zat. Wat? Het weer.

We hebben de laatste tijd al een aantal warme Spring days gehad. Eindelijk is overal het gras weer groen, komen dan toch de blaadjes aan de bomen etc. Dit weekend zag er aanvankelijk ook mooi uit. Lekker weer, strak zonnetje met als uitschieter op zondagochtend 20 graden. Heerlijk. Dat went heel snel. Te snel....

Dit weer hadden we overigens wel verdiend na zo'n winter, vonden we zelf.... Gisterochtend deden we de gordijnen open: SNEEUW! Bleek het -3C te zijn. Het was maar een klein laagje en het bleef niet lang liggen, maar toch. Vanochtend zou het vast weer wat warmer zijn, tenminste, dat hoopten we. We deden de gordijnen open: SNEEUW! Alles wederom helemaal wit. Daarbij de hele ochtend natte sneeuw en zonet een uur lang dikke vlokken. De meisjes waren op z'n zachts gezegd not amused dat de winterlaarzen weer aan moesten.

Vorig weekend hadden we hanging baskets gekocht. Het viel wel op: we waren de enige uit de hele buurt met bloemen in de tuin, "Apart" dacht ik nog "wat is rest traag". Waarschijnlijk dacht de rest van de buurt dat we niet helemaal tof waren. De echte Edmontonian weet nl. dat het weer hier alle kanten nog op kan. Het gevolg voor ons: elke avond staat de keuken vol met de hanging baskets om te voorkomen dat ze dood vriezen.

Vandaag sprak ik iemand die hier in Edmonton is opgegroeid: volgens haar heeft ze - op juli na - alle maanden hier weleens sneeuw gehad. Nou, wie weet kunnen we volgende maand onze lol ook nog op. Maandenlang hebben we het volgehouden: "Heerlijk hoor die sneeuw, zo mooi alles wit, we zijn het nog lang niet zat, welnee hoe kom je erbij!"
Maar nu houdt het op: we zijn het zat!

Foto Morris


Even een foto van ons Morris na zijn bad

donderdag 14 mei 2009

Kraamvisite en update Morris

Onze tweede kraamvisite is inmiddels ook weer huiswaarts gekeerd. Mijn moeder en broer, a.k.a. Omi en Oom Roman waren 10 dagen op visite. Voor Roman was het de eerste keer in Canada. Albert heeft hem een 10-daagse spoedcursus Edmonton gegeven. Omi was al ingewijd in de geheimen van West Edmonton Mall, dus zij verzorgde die rondleiding. Albert en Roman zagen er geweldig uit op de dag dat Albert een fietstocht van ons huis naar Downtown gepland had om daar naar de driving ranch te gaan: ze reden allebei op een Moederfiets, met de golfclubs die uit de fietstassen staken. Ze hadden zeer veel bekijks! Roman ondervond dat Edmonton niet heel heuvelachtig lijkt, totdat je gaat fietsen...

Dan onze Morris: inmiddels is ons mannetje alweer 9 weken, 5,5 kilo en 58cm. Hij ligt nog continu "voor Morris" en gunt ons nog steeds onze welverdiende - vinden we zelf - nachtrust: bijna elke nacht slaapt hij geweldig, met als hoogtepunten van 19.00-5.00 en van 22.00-6.00 uur. Morris groeit goed, dat blijkt wel uit zijn gewicht. Hij lurkt zijn fles in één ruk leeg.
Zijn bos haar is overweldigend. Toeschouwers roepen na een blik in de Maxi Cosi veelvuldig verbaasd "Wow, what a lot of hair!". Nadat vervolgens een blik op Albert wordt geworpen, kopt Albert de voorzet zelf maar snel in "He compensates for me".
Dat haar draagt Morris in diverse kapsels, tot nu toe heeft hij 3 coupes: 1. Coupe Permanentje: als hij uit bad komt, dan is het net alsof de kapper een permanentje heeft gezet. 2. Coupe Studentikoos: beetje brallerig doch wel intelligent modelletje, aangezien zijn haar als het opdroogt automatisch netjes in een zij-scheiding valt. 3. Coupe Cremer, naar het type uit Seinfeld. Dit is meestal zijn coupe als hij 's ochtends wakker wordt. Nu zie ik zelf toch wel een licht oranje gloed in het haar, maar net als destijds bij Kikus ben ik wederom de enige.... Zeer waarschijnlijk wordt dit weer een hoogblond koppie. Na 3 pogingen om een red head te krijgen geef ik het bij deze op....