Sneeuwpop

De eerste sneeuwpop van komend winterseizoen is een feit! Normaal is het hier door de droge sneeuw amper mogelijk om een sneeuwpop te maken. Het sneeuwt sinds vorige week donderdag en vandaag is het gaan dooien. Levensgevaarlijk op de wegen. Albert gleed met 20km per uur de wijk uit (de company car heeft nog geen winterbanden....). Wij zijn overigens een van de weinigen die al winterbanden hebben. Het vinden van de juiste maat winterbanden was niet makkelijk. We bleken een "odd size tire" te hebben. Waren we mooi klaar mee. Na een halve dag bellen had ik een bandenzaak gevonden die nog een setje had. De bandenzaak was zo vriendelijk om ons tussendoor te helpen met de winterbanden toen ze hoorden dat we naar de bergen zouden gaan van het weekend. De wachttijd bij de garage voor winterbanden was inmiddels namelijk al ruim een week door de vroege sneeuwval dit jaar (vorig jaar sneeuwde het pas eind november). De garagehouder vond het onverantwoord om ons zonder winterbanden de bergen in te laten gaan. Dat was maar goed ook, het was nodig!

Kiki is 4!

Kiki is alweer 4! Zaterdag had ze haar verjaardagsfeestje met de meiden. Ze waren super in de stemming voor Cloudy with a chance of meatballs (door Kiki continu Clowny ipv Cloudy genoemd). Het was een 3D film. Albert en Vince gingen met de meiden mee. Voor beide mannen het perfecte excuus om naar deze film te gaan. Door de 3D-bril was het blijkbaar zo echt, dat alle meisjes op een gegeven moment met hun handen in de lucht graaiden naar yelly beans die door de lucht vlogen. Van ons kreeg Kikus een kids keuken van de Ikea. Nu dacht ik dat ze daar wellicht alweer te groot voor was, dus we hadden het vorige week even getest bij de Ikea. Kiki en grote zus waren niet bij die keuken weg te krijgen, dus: cadeau gevonden. Het in elkaar zetten viel Albert ietwat tegen: 'hoe lang kan het duren, het is een kinderkeuken', drie uur later kwam hij daar toch wel op terug. Zondag hebben we het met de Polletjes gevierd en maandag mocht ze trakteren op school.

Oja en dan nog even het weer: HET SNEEUWT vandaag!

En toen was het alweer oktober

Tsja, zo'n begin van een schooljaar vraagt weer even om een nieuw ritme, tijd voor de blog zat even niet in dat ritme... Nu had ik sinds aankomst in Edmonton de luxe dat ik samen met - toen nog alleen - de meisjes heel lui kon zijn 's ochtends, slechts een paar keer een week wat "go, go go!"-stress als het preschool tijd was. Nu gaat Nine echter elke dag naar school en moeten beide meisjes netjes aangekleed, haren gekamd, tanden gepoetst, rugtassen mee met snacks dan wel snack&lunch stipt om 8.20 in de auto zitten. En dan Morris niet vergeten natuurlijk... Nine's school begint om 8.38 (jawel! Tweede bel om precies 8.43. En waag het niet om te laat te komen, dan moet je direct via de office naar binnen om te melden dat je er toch wel bent vandaag). Na de tweede bel gaat het volkslied over de speaker. Erg indrukwekkend: alle kinderen, van Kindergarten tot grade 6, gaan netjes staan, handen netjes en zingen maar. En echt niet 1 die er doorheen praat of zit te klooien. Mocht je onverhoopt nog op de gang lopen, dan sta je netjes stil. Eerste keer dat ik dat zag was wel een kippenvelmomentje toen ik Nine uit volle borst zag zingen.

Nine is nog steeds elke dag volledig gesloopt na een schooldag. Nu al gigantisch wat ze in die paar weken al heeft geleerd. Ze krijgt een aantal woordjes per week die we er spelenderwijs in moeten stampen, elke vrijdag wordt dat gestest. Ze heeft een woordenboek in haar desk, is ze erg trots op. De wondere wereld van Grade 1: "Ik heb een dictionary gekregen van de juf. Ik wilde pink schrijven en guess what, dat stond er nog in ook!"

Vandaag waren we even geshockeerd toen we wakker werden: het was -5C (MIN 5!). Dat viel even rauw (of eigenlijk koud) op ons dak, anderhalve week geleden was het weerrecord voor september gebroken: 35C! Dat frustreerde de "go, go, go"-fase van vanochtend aanzienlijk. Morrissie was zodanig ingepakt in de maxi cosi dat hij zich onmogelijk nog kon bewegen.

Ons mannetje groeit overigens veel te snel. Het wordt een klein buffeltje. De ideale kruiphouding heeft hij al, hij heeft alleen geen idee wat hij vervolgens moet doen. Al rollend gaat hij de hele kamer rond. Hij is nog steeds erg relaxt, lacht hardop en heeft geweldige kuiltjes in zijn wangen. Sinds kort heeft hij ook ontdekt dat hij kan gillen. Oorverdovend.... Vooral in de auto vindt hij het een goed plan om te laten horen. Als ik dan wat tegen hem zeg, dan gaat hij dubbel zo hard door.... Hopelijk heeft hij snel in de gaten dat we we erg trots op hem zijn dat hij zo mooi kan gillen, maar dat hij nu wat andere talenten mag tonen....

Ons Kikus wordt alweer 4 komende maandag. Zaterdag gaat Albert met 6 meisjes naar de film, naar "Cloudy with a chance of meatballs". Kikus kan niet wachten natuurlijk. Volgende week volgt de verjaardagsblog met foto's!