Inmiddels zijn we meer dan gesetteld in ons nieuwe onderkomen. Hoe het afliep met de garage:
Albert had dus op miraculeuze wijze de goedkeuring van de garage voor elkaar gekregen. Nu nog even twee weken in de zenuwen: buurtbewoners zouden een brief krijgen met daarin de mogelijkheid om binnen twee weken bezwaar te maken tegen ons bouwwerk.
Enkele dagen later kregen we een envelop van de City in de brievenbus. Toch enigszins nerveus maakte ik 'm open: een brief waarin stond dat de bewoners van 9229 Scott Lane voornemens waren een garage te bouwen (en voor degene die ons adres niet uit z'n hoofd kent: dat is ons eigen adres), mochten we bezwaar willen maken, dan konden we dat binnen twee weken toen tegen betaling van $30,-. We overwogen in een melige bui nog even om bij wijze van practical joke bezwaar tegen onze eigen garage te maken, maar dat leek ons toch verre van verstandig....
De sleuteloverdracht van ons oude huis zou plaatsvinden op maandag 30 juni. De termijn van twee weken liep echter tot en met dinsdag 1 juli. Dat was natuurlijk een probleem. De kopers van ons huis hadden inmiddels een nieuwe advocaat in de arm genomen. Volgens Pozniak was dat een net afgestuurde lawyer zonder enige kennis van zaken. Dit bleek volgens Pozniak overduidelijk uit de reactie van die advocaat op het garageverhaal: hij wilde maar liefst $30.000 (jawel DERTIGDUIZEND DOLLAR) achterhouden totdat al het papierwerk geregeld was. Nog voordat Albert zich verslikte in zijn koffie bij het horen van dat bedrag zei Pozniak "Maar het spreekt voor zich dat dat niet gaat gebeuren, die advocaat is helemaal gek geworden. Dat heb ik hem ook verteld en daarna heb ik de hoorn erop gegooid". Tsja, dat is ook een eigen manier van werken zeg maar.
Blijkbaar had die werkwijze van Pozniak wel resultaat: de advocaat had zich bedacht en had zijn clienten geadviseerd om de dag van de sleuteloverdracht op te schuiven tot alles administratief rond was. Het enige was dat we een extra periode bridge money nodig hadden van de hypotheekvestrekker want de sleuteloverdracht van ons nieuwe huis moest natuurlijk wel doorgaan. Volgens Stella was dat geen probleem, zou wel wat kosten, maar Stella stelde ons gerust met "It won't cost you millions".
De procedure bij City was geweldig (inderdaad: cynisch bedoeld), zo zou je bericht krijgen als iemand bezwaar had aangetekend, maar je zou niets horen als er geen bezwaar was gemaakt. Oftewel: geen nieuws is goed nieuws. Daar kon Pozniak natuurlijk niet mee aankomen bij die andere advocaat. Zoals we hadden gehoopt, bleek er aan het eind van de dag op dinsdag 1 juli dat niemand (tot dat moment) nog bezwaar had gemaakt. We hadden de City gevraagd of ze - na het verstrijken van de bezwaartermijn - op schrift konden zetten dat er geen bezwaar was gemaakt. Het antwoord was kort en krachtig "No". We wilden slechts een A4-tje met daarop dat er geen bezwaar was gemaakt tegen onze garage, voorzien van de datum en een stempel van de gemeente of iets dergelijks. Dat bleek niet mogelijk. We konden wel een officieel rapport opvragen, daar zou op staan dat de garage officieel was goedgekeurd, maar dat zou 2 weken duren en $150 kosten... Zoveel tijd hadden we niet. Later bleek ineens dat we wel een rush report konden aanvragen.
Dus op woensdag 2 juli was Albert om stipt 9.00 uur de eerste die zich meldde bij de City. Hij was inmiddels bekende bij de City: "Hi Mr Pol, how is it going with your garage?" En nee hoor, zo'n rush report is geen probleem Mr Pol, u kunt er gewoon op wachten.... en jawel 50 minuten later en $220 lichter liep Albert MET officiele goedkeuring (en stempel van de City: jippie!) naar buiten..... Stella en Pozniak stonden al in de startblokken en twee uur later was het geld voor 9229 Scott Lane gestort! YIHAAAAAAAAAAAAAAAAA!
