Coach Albert

Nine en Kiki beginnen volgende week officieel met hun eerste soccer season. Ik had niet verwacht dat de meisjes op voetbal wilden. Albert wilde zijn meisjes erg graag op voetbal, maar ook hij had niet verwacht dat ze uit zichzelf zo enthousiast zouden zijn. Kiki's team bestaat bijna volledig uit meiden uit haar klas. Zij heeft inmiddels haar eerste training gehad en ze hebben zelf hun team naam bedacht: Blue Jays.

Voetbal is hier ongelofelijk populair bij jongens, maar vooral ook bij meisjes. Toen ik een maand geleden naar een wijkgebouw in de buurt ging om de meisjes op te geven, was het een chaos aan auto's, foutparkeerders, filevorming etc. In het wijkgebouw stonden de ouders rijen dik en waren er minimaal 30 vrijwilligers aan het werk om alle kinderen te registreren (en dat is alleen voor de competitie bij ons in de buurt!). Morris is nog te jong, hij mag volgend jaar op voetbal. Volgens Albert heeft hij nu al veel talent...

Albert wordt Head Coach van Nine's team. Coach Albert is er helemaal klaar voor. Hij is inmiddels de trotse eigenaar van een mega sporttas (ik wist serieus niet dat zulke grote sporttassen gemaakt werden..) gevuld met een shirts, keepers handschoenen, hesjes, ballen, balpomp, fluitje, aanvoerdersband, wedstrijdformulieren, mini white board, mobiel doel, een grote first aid kit etc. Daarnaast heeft hij, of eigenlijk had hij, de beschikking over assistent coach "Al". Leuk duo dacht ik nog: "Albert & Al", maar Albert heeft hem - nog voor de start van het seizoen al ingeruild. Al is namelijk ook Coach Curling en direct was al duidelijk dat zijn prioriteiten bij curling liggen. Albert beschikt verder ook nog over een manager, zodat Albert al zijn aandacht op het coachen kan richten... Deze week heeft hij zijn eerste team meeting en zullen de shirts worden uitgedeeld en moeten de meiden een team naam verzinnen. Als dochter van de coach heeft Nine first pick met het kiezen van het shirt en "Nine koos nine".

Morris is 3!

Onze kleine grote man (door hem zelf aangeduid als "big boy") is 3 jaar geworden! Een verjaardag is voor ons altijd een mooi moment om met een glas wijn erbij terug te vallen in alle clichés: "Wat gaat de tijd ook snel", "Ik weet nog zo goed hoe klein hij was", "Ik kan me niet meer voorstellen dat we hem niet hadden" en meer van dat. Ons gezin is zo mooi compleet met onze 3 geweldige kids (zeggen we in alle objectiviteit...). Het is hard, maar het is de realiteit: in Nederland hadden we Morris waarschijnlijk niet gekregen... In Rotterdam was ons gezin voor de situatie toen compleet. We droomden weleens van een 3e, maar ik weet zeker dat dat bij dromen was gebleven. En niet onbelangrijk: een derde lag toen financieel ook niet in de planning. In combinatie met 4 dagen werken konden we 2 kinderen precies handelen. Als we ons stoere mannetje nu rond zien rennen, zijn we extra blij met onze overstap naar Canada, we kunnen ons een leven zonder Ons Morris niet meer voorstellen.

Mooi

Deze foto is van Tante Chan en Oom Mau, van hun vakantie in Miami vorig jaar. We vinden het zo'n geweldige foto, het is inmiddels de desktop van de laptop en achtergrond foto op de iPhone...

Feestje Nine

Het feestje van Nine was een groot succes. Het was natuurlijk extra feestelijk omdat Tante Chan erbij was. Morris was er vrij goed vanaf gekomen (volgens Albert dan) hij eindigde alleen met lip gloss....

Foto's van Nine's b-day party. Haar beste vriendin Kasidy kwam speciaal voor het feestje uit Calgary en bleef bij ons voor een sleepover. En voor degene die ze herkent: ja, ja, de kleine vlaggetjes zijn van de Hema! (eigenlijk komen alle versierselen van mijn favoriete winkel!)

Foto's

Hier wat foto's van de (tot nu toe) laatste sneeuwbui die over ons heen kwam. Verder op de foto's: Morris in een oud overhemd van Albert: hij wilde een schilderij maken. Op de close up staat Moos. Hij hangt graag over de rand van de stoel of over de rand van zijn mand, we denken dat hij in een vorig leven kroegtijger was... Hij is trouwens ongelofelijk scheel, maakt hem erg "cute" vinden wij.

Onifant en meer

We wachten hier nog steeds tot de Echte Winter begint en die gaat waarschijnlijk niet meer komen. Deze winter is extreem zacht. We hadden nooit gedacht dit te zeggen, maar: we missen zo'n echte winter. Afgelopen week is er eindelijk weer een goed pak sneeuw gevallen. Edmonton is zo schitterend als alles wit is en het ijskoude weer hoort er hier eigenlijk gewoon bij. Door de zachte temperaturen (vandaag +13,5C, record temperatuur voor deze dag) is de sneeuw nu lekker plakkerig. De kids hebben inmiddels al 3 geweldige sneeuwpoppen gemaakt die nog steeds trots staan.

Een aantal weken geleden stond Albert naast ons huis op de bus te wachten en zag hij een Coyote met een mega snelheid in zijn richting rennen. Vlak voor de bushalte nam hij een bocht precies voor ons huis langs, waarschijnlijk om netjes via het fietspad terug te gaan waar hij hoort: in de river valley, niet ver van ons huis vandaan. Best indrukwekkend! Coyotes zijn in principe niet gevaarlijk voor mensen, ook al kunnen ze wel interesse hebben in hele kleine kinderen. Ze jagen op hazen, muizen en meer van dat, maar ook een kat of een kleine hond vinden ze geen probleem. We hebben de kids verteld wat ze moeten doen als ze een coyote zien (bij elkaar blijven, veel herrie maken, je groot maken, armen zwaaien en voorwerpen naar de coyote gooien en NOOIT wegrennen). In de krant stond nog een mooie tip, throw things at the coyote to scare him off, but make sure you do not throw food....

Vorige week had de Coyote zijn vriend meegenomen. Om 03:00 in de nacht schrokken we wakker van het schelle harde howling van coyotes. Toen we naar buiten keken, zagen we twee coyotes precies voor ons huis staan te janken met hun neus de lucht in. Dit duurde best even, waarna ze met ongelofelijke snelheid wegdraafden...

We zitten nu voor het dilemma of we Sam en Moos buiten moeten laten als de sneeuw weg is...

Het is hier overigens erg gebruikelijk om katten binnen te houden. Onze eerste dierenarts keek ons aan alsof we een stel bruten waren toen we aangaven dat we ze buiten wilden laten in het voorjaar. Het wordt buurtbewoners erg makkelijk gemaakt om te klagen over andermans katten. De buurtbewoners hoeven niet te accepteren dat andermans katten in hun tuin komen. Ze kunnen zelfs speciale kattenvallen krijgen via de gemeente om een kat in hun tuin te vangen. Een gevangen kat wordt vervolgens door de gemeente opgehaald en naar een opvanggebeuren gebracht. De buurtbewoner moet de katteneigenaar wel eerst waarschuwen dat ze moeten voorkomen dat de kat in hun tuin komt. De eerste keer dat een kat gevangen wordt, krijgt hij nog een free ride, maar bij een tweede keer wordt het vrij prijzig als je de kat terug wilt hebben....

Wij zouden het eigenlijk ongelofelijk zielig vinden voor Sam en Moos als ze binnen zouden moeten blijven. Praktisch gezien is het vrees ik ook onmogelijk om te voorkomen dat ze niet naar buiten glippen als Morris de tuin in en uit loopt met mooi weer... Het is nu al bijna niet te doen. Als de kids in de tuin spelen, verblijven de kittens even tijdelijk in de "knutselkamer" om te voorkomen dat ze naar buiten glippen.

We houden ons er voorlopig maar aan vast dat we de coyotes overdag nog nooit gezien hebben in de wijk en dat ze in het voorjaar genoeg te jagen hebben in de River Valley waardoor ze hopelijk minder in de woonwijken zullen komen....

Ons Mannetje is alweer bijna 3 jaar! Hij praat en praat en praat.... en vraagt en elke zin eindigt met "wom?" (=waarom). Niet te geloven dat hij alweer bijna 3 jaar is. Hij heeft zijn verjaardagstaart inmiddels uitgekozen: een taart met daarop zijn held Elmo (+ koekiemonster, maar dat vond hij minder belangrijk). Hij snapt niet dat hij nog niet jarig is. Ik probeerde hem vandaag uit te leggen dat hij nog twee nachtjes moet slapen. Zijn reactie was "waarom moet ik nu slapen?". Hij wilde zelf al wat cadeaus regelen. Hij vindt Playmobil geweldig en liep al met een grote doos van een Playmobil politiebus door de winkel te sjouwen "voor mijn verjaardag".

Hij heeft zijn eigen taal en dat is vaak een mix van Nederlands en Engels. Hij maakt ook zijn eigen woorden. Zo noemt hij een lift (elavator) een aligator, een olifant is een onifant en een telefoon is een tonefoon. Foto's van Morris en zijn b-day cake volgen!

Winter enzo

Jeetje, ineens is het januari.....!

Voor iedereen die we gemist hebben met de "Merry Christmas-mail": excuses! Is niet persoonlijk en ook al is het veel te laat, het is net zo gemeend: de beste wensen voor 2012!

De winter is sinds vorige week pas echt begonnen! Sinds we hier wonen hebben we het nog niet zo'n zachte herfst meegemaakt. In de herfst was het even heel koud en viel er een pak sneeuw (tijdens de eerste skiles van Nine en Kiki in de herfst was het -28C), maar daarna was het ongelofelijk zacht weer. Natuurlijk is er altijd wat te zeuren: het was belachelijk glad! Onze achtertuin was nog wit en zag er uitnodigend uit, maar er was geen stap op te zetten. Door de temperaturen overdag in de plus en de nachtvorst die daar elke dag op volgde, was de tuin volledig onbegaanbaar geworden. Ook stoepen en de wat rustigere straten waren ongelofelijk glad. Edmonton zag er overigens ook niet op z'n voordeligst uit: bijna geheel bruin..... het is dat de tuin nog wit was, anders hadden we onze eerste bruine kerst hier gehad!

Afgelopen week begon ineens de winter. Santa had dit jaar wederom voor mij de nog steeds broodnodige skilessen geregeld en uiteraard had ik het genoegen om met -22C mijn eerste skiles van deze winter te beleven.... Deze week was het erg extreem: overdag -30C of kouder, maar met windchill zelfs -42C.... De windchill maakte het gevaarlijk: binnen 5 tot 10 minuten kan frostbite van de onbedekte huid optreden. De meisjes vonden het geweldig: elke recess mochten ze binnen blijven en dat is voor de afwisseling ook erg leuk.

Verder nieuws van hier: Nanine is inmiddels 8 jaar geworden, zij heeft binnenkort haar verjaardagsfeestje met vriendinnen. De magician heeft hier inmiddels 3 verjaardagsfeestjes verzorgd, dus het was tijd voor wat anders. Ik opperde een "reptielen feestje", het leek Nine geweldig: een vrouw zou met allerlei hagedissen, slangen en kikkers langskomen. Helaas: Albert vond het niet zo'n goed idee "Gatver!" was zijn eerste reactie en daarna "Die pythons eten de kittens op", dus ik ging op zoek naar een plan B. Het idee was om een les te regelen bij een indoor climbing wall, maar dat bleek praktisch wat lastig voor elkaar te krijgen. Dus door naar plan C. Uiteindelijk doen we een "Get Gorgeous Spa Party" waarbij de meisjes een manicure krijgen en make up... en ja, ik weet dat dat nogal extremen zijn qua feestjes-ideeen! Albert vond het ok, zolang we Morris maar overslaan met nagellak en lippenstift (weet niet of dat lukt....).

We hebben overigens een special guest op het feestje: vorige week belde "Tante Chan" uit Rotterdam met de vraag of ze misschien op Nine's feestje mocht komen!

Ander nieuws is groot nieuws voor Kikus: haar eerste tand is eruit. Ja ja, voor haar nogal een mijlpaal "Ik heb mijn eerste tand er eerder uit dan Georgia, maar ik denk dat we nog steeds Best Friends zijn". Ze was super stoer bij de check up bij de tandarts: op eigen verzoek werd de tand door de tandarts getrokken, mevrouw had geen geduld meer om te wachten tot die tand eindelijk los genoeg zat om eruit te gaan...

Tot zover! Binnenkort updates met foto's!