Project Tuin

Op dit moment zitten we midden in de tuinfase van "Eigen huis en tuin". Met het wel en wee van onze tuin kunnen op dit moment al minimaal 5 afleveringen gevuld worden. We kwamen hier eind september wonen en gingen voor de Nederlandse aanpak: we zouden het wel redden om voor de winter "even" de tuin aan te leggen. Ons plan van aanpak: "even" de tuin egaliseren, vervolgens "even" prut storten en vervolgens "even" wat graszoden regelen. Toen ik dit toentertijd tegen de buurvrouw zei, kreeg ik de vraag "Hebben jullie je Rough Grade Certificate dan al?". Onze reactie was heel intelligent "Huh?". Rough Grade houdt in dat de bouwer de tuin met bouwprut moet egaliseren, waarbij hij moet zorgen voor een goede afwatering.

In november, nog net voordat onze tuin maandenlang in een winterlandschap zou veranderen, zagen we de Bob de Bouwers door de tuin crossen met hun Bobcats. Daarna was het maanden stil. In mei kregen we het felbegeerde papiertje. Fase 1 hadden we doorstaan. Vervolgens fase 2: een final grade certificate bemachtigen: een laag zwarte aarde boven op de rough grade, wederom met de juiste afwatering etc. Onze tuin was inmiddels door de gemeente voorzien van mooie houten paaltjes met daarop aangegeven tot hoe hoog de final grade moest komen. Na het aanbrengen van de prutlaag moet vervolgens gespecialiseerd bedrijf langskomen om te meten hoe hoog de prutlaag op de diverse plekken is. Dat kost overigens $275. Dat bedrijf stuurt de info door naar de City, die beslist vervolgens of de certificate verstrekt wordt.... Ja, ja, dachten we dat Nederland bureaucratisch was, maar regelzucht is ze hier ook zeker niet vreemd....

In de tussentijd hadden we "een mannetje" geregeld die "alles kon": een deck, een schutting, de final grade, het houdt niet op. Nou, dat was boffen. En hij was nog goedkoop ook! Dat beviel ons Nederlanders natuurlijk erg goed. Deze Gezellige Brett was dus een geschenk uit de hemel. We hadden met hem afgesproken dat hij eerst met het deck zou beginnen, dan zouden we in ieder geval de achterdeur uitkunnen zonder een meter naar beneden te moeten springen. Zou volgens onze man een paar dagen duren, Brett en zijn maat deden er echter weken over. Maar dat mocht de pret niet drukken. Het hekje van het deck is alleen een beetje wiebelig, dat wordt nog geregeld door Brett, zegt hij.... en ja, dat tijdelijke trapje van het deck de tuin in, die zit nog niet goed vast dus eigenlijk moeten we die maar niet teveel gebruiken, zei hij. Hij had namelijk als echte klusjesman niet het juiste gereedschap bij zich om het trapje vast te maken, maar dat kan de beste overkomen toch? Bij Project Deck hadden we gelukkig alleen voor het materiaal betaald, de rest van het geld zou Brett krijgen als het deck helemaal af is: dus met een stevig hek, een robuuste trap etc.

Vervolgens zou Brett aan de final grade beginnen. Elke keer kwam hij niet op de afgesproken dag, maar daar kon hij niets aan doen. Eerst regende het, daarna werd de truckload met prut niet afgeleverd, daarna had hij vakantie, een bruiloft, een familiereünie etc. Langzaamaan begon het ons te irriteren. We hadden een offerte gevraagd bij een wel-professioneel-ogend bedrijf en we hadden tegen elkaar gezegd dat als we Brett dat weekend niet in actie zouden zien in onze tuin, we met die ander in zee zouden gaan. Volgens die ander hadden we maar liefst 5 truckloads dirt nodig. Helaas voor ons begon Brett dat weekend toch nog aan de tuin. Volgens hem hadden we 3 truckloads nodig, daarna "ik regel er toch nog maar een bij", vervolgens "ik heb toch een 5e nodig". Brett had er niet aan gedacht om van tevoren uit te rekenen hoeveel hij nodig had, dit vertraagde de boel. Nu de zomer aangebroken is, is de hele wijk bezig met z'n tuin en rijden de trucks af en aan. Tsja, je moet dan wel connecties hebben om op korte termijn je prut bezorgd te krijgen en aan die connecties ontbrak het onze goede man.

Brett en maat hebben er urenlang (verspreid over 2 weken) over gedaan om de prut te regelen, te verspreiden door de tuin met een door Brett aangeschaft Bob de Bouwer-wagentje (hij was trots! Hij poetste elk prutje er secuur van af, dit kwam de snelheid van de klus overigens niet ten goede). Uiteindelijk moest hij de klus eenzaam klaren: zijn maat was tijdens een andere klus van de tweede verdieping van een huis naar beneden gevallen, had zo'n beetje alles in zijn benen gebroken wat mogelijk was en was uit de roulatie. In de tussentijd zag ik het professionele bedrijf bij ons in de wijk fluitend tuinen voorzien van dirt: dat bedrijf deed ongeveer 4 uur over een tuin van ons formaat.... als je Brett dan urenlang, wat zeg ik: dagenlang, zie klungelen met zijn hark, dan gaat die grijns van de gezellige man je op een gegeven moment wel tegenstaan.... Na dagen "buffelen" was Brett klaar, dit kwam overigens alleen door het feit dat Albert - in strijd met de waarheid - tegen hem had gezegd dat we de certificate reeds hadden aangevraagd en dat het bedrijf de volgend dag al zou komen inspecteren. Leugentje om bestwil, eindelijk zagen we de man zweten.

Het resultaat verbaasde ons niet: twee weken later kregen we het oordeel "the final grade failed". Ook bij Project Final Grade hadden we alleen voor de truckloads betaald en niet voor het werk. Pas na ontvangst van het certificaat zouden we Brett het gehele bedrag dat we hadden afgesproken betalen. Brett zou de grade wel even komen herstellen. Na een week radiostilte gaven we het op. Inmiddels hadden we de buren geadviseerd om vooral met die pro in zee te gaan en niet met Brettje. De pro was blij dat wij de buren als klant hadden aangeleverd en als dank herstelde de pro het broddelwerk van Brett gratis voor ons. Van Brett hebben we sindsdien niets meer vernomen... Op naar de volgende aanvraag voor onze certificate. Albert heeft Brett medegedeeld dat die $275 die we wederom moeten betalen, wordt afgetrokken van het geld dat hij nog van ons tegoed heeft, hij stamelde "dat is goed" en durfde verder niet veel in te brengen.
Project Tuin wordt vervolgd.

Dutch of English

Het is erg boeiend om de taalontwikkeling van de meisjes in het Engels èn in het Nederlands te volgen. Zo langzaamaan zijn er steeds meer woorden en zinnen die ze alleen in het Engels zeggen, zoals "I am stuck", "a star", "bless you" bij een niesbui, "thank you", "cereals", "basement", "bouncy ball", "sleep well", "bye bye", "marbles" (dit woord moest ik overigens opzoeken in het woordenboek, geen idee waar ze het over had toen ze uit school kwam en zei "ik heb met marbles gespeeld", het bleken knikkers te zijn). Kiki papegaait alles na. Als we Engels tegen haar praten, dan begrijpt ze al veel, wel bijzonder om te zien aangezien ze nog niet naar school gaat.
De meisjes maken ook eigen woorden door een mengelmoes van Nederlands en Engels. Zo is bij Nine de combinatie van "botten" en "bones" verworden tot "bonen" (het duurde even totdat ik door had wat ze bedoelde dat ik harde bonen in mijn lichaam heb) en "kamperen" en "camping" is verworden tot "campen". Kiki maakt van een aardbei en een "strawberry" een "aardberry". De meisjes hebben in de straat een Spaanstalig vriendje en vriendinnetje. Als ze samen spelen is het geweldig om alle talen door elkaar te horen. Kiki begint vaak in het Nederlands en wordt vaak door Nine terecht gewezen "nee joh, je moet toch Engels praten anders snappen ze het niet".

Albert kan zich moeiteloos redden in het Engels. Voor mij is het af en toe wat lastiger en is het zoeken naar woorden, maar dat is niet vreemd aangezien Albert de hele dag Engels op zijn werk spreekt. De taalnuances hebben we (nog) niet helemaal. Af en toe wordt een grap niet helemaal begrepen of lukt het niet om een gevatte opmerking te maken. Dat zal door de jaren heen wel makkelijker gaan, maar 100% zal dat nooit worden.

Toen ik laatst met Nine bij de tandarts was, had ik een mooie verspreking. Nine heeft zwakke kiezen, door mij aangeduid als "weak moles" i.p.v. "weak molers". Ik had pas thuis door dat ik het tegen de tandarts had gezegd dat Nine "zwakke mollen" heeft. De tandarts was zo professioneel om niet keihard te gaan lachen....
Dit is overigens niets bij mijn verspreking van jaren geleden in Gillingham toen ik met de familie Pol mee mocht op vakantie. Tegen een kennis die een geweldig mooie Engelse bloementuin had, vertelde ik trots dat Meneer Pol "a lot of graves" i.p.v. "grapes" in zijn tuin had... Die kennis reageerde zo geschrokken dat ik uiteindelijk door had dat ik me versproken had.

Canada Day

Afgelopen dinsdag, 1 juli, was het Canada Day. Op deze Holiday werd de 141e (!) verjaardag van Canada gevierd. We zijn eerst naar City Hall geweest en daarna naar de Legislature, zeg maar het parlementsgebouw van de provincie. Bij beide locaties heb je een bad met fonteinen, met mooi weer springt iedereen erin. Op deze dag "moet" je als Edmontonian eigenlijk naar deze locaties. Het verbaasde ons dan ook dat er eigenlijk niets bijzonders te zien was of georganiseerd werd, maar dat toch "iedereen" er was en het door de drukte heel gezellig was. Bij City Hall was een dj met wat muziek en binnen werden traditionele dansen uit verschillende landen opgevoerd (klompendans hebben we niet ontdekt) maar verder gebeurde er niet veel. Bij de Legislature maakte een groep muzikanten het op een gegeven moment extra gezellig en waren er een paar springkussens voor de kids, maar dat was het ook wel. Patriotism is niemand hier vreemd: het maakt niet uit van welke afkomst: iedereen liep met Canada shirts, Canada vlaggen etc. De meisjes noemden deze dag de Canadese Koninginnedag. Voor de liefhebber de tekst van de National Anthem:

O Canada! Our home and native land!

True patriot love in all thy sons command.

With glowing hearts we see thee rise,

The True North strong and free!

From far and wide, O Canada,

We stand on guard for thee.

God keep our land glorious and free!

O Canada, we stand on guard for thee.

O Canada, we stand on guard for thee.

(De Franse versie mag een ieder zelf even googlen....)