Ook hier is de Spring begonnen. De sneeuw is sinds 2 weken weg. Bizar om na zoveel maanden weer gras te zien. Vanaf het moment dat de sneeuw gaat smelten, is Edmonton niet op z'n mooist. Het gras is bruin, de wegen liggen vol strooizand en er zitten nog geen blaadjes aan de bomen. Nu de wegen eindelijk weer sneeuwvrij zijn, zijn de grote aantallen pot holes te zien en nog duidelijker te voelen. Af en toe zijn de kuilen zo enorm, dat ik bijna bang ben dat de auto vast blijft zitten. Sommige pot holes zijn zo diep dat een ritje bijna op een kermisattractie lijkt. Het bruine Edmonton kleurt gelukkig alweer bij, inmiddels de eerste groene grassprieten weer tevoorschijn komen.
We hebben onze eerste Nederlandse kraamvisite gehad. Tante Chan kwam 9 dagen knuffelen met Morris en de meisjes. Helaas zonder Oom Mau, maar hij heeft beloofd de volgende keer zeker weer van de partij te zijn. Het was zoals "vroeger", lekker bijkletsen. Ook wel heel relaxt om een paar extra handen te hebben voor Morris en de meisjes en erg prettig om binnen 1 minuut weg te kunnen rijden om Kieks of Nine van school te halen, zonder dat het nodig is om het hele huishouden in te laden. Het afscheid was zoals verwacht heftig. Kiki zorgde voor de nodige relativering. Toen we snikkend op het vliegveld stonden, vroeg ze met een big smile "Nou zeg, waarom huilen jullie nou?" gevolgd door "Tante Chan, jij gaat ons missen he!", ja wrijf het maar even in Kieks!
Morris is inmiddels ruim 5 weken en is nog steeds een enorm zoet mannetje. Hij brengt bijna alle dagen lui door. We hebben "Pampus" ingeruild voor het nieuwe gezegde "Hij ligt voor Morris". De toeschouwers zijn het erover eens: het is een kleine Albert (dit heeft als ik het goed begrepen heb meer te maken met zijn uiterlijk dan zijn ietwat luie voorkomen).
Kiki weet inmiddels wat ze later wil worden: kapper. De reden is simpel, we hebben haar verteld dat ze pas haren mag knippen als ze de kapperschool heeft gedaan.... Enkele dagen geleden was ze met Nine het gras in de tuin aan het knippen met een knutselschaar (ieder zijn hobby zeg maar...), na een half uur het gras geknipt te hebben kwam ze heel trots binnen "MAMA, IK HEB MIJN HAAR GEKNIPT!", tsja, daar reageerde ik dan weer net iets minder enthousiast op. De schade bleef beperkt tot een flinke pluk boven haar linker oor.
1 opmerking:
Goed dat de zon gaat schijnen, hier is het ook lente, het is een jongen en zijn naam is TIJS.
De buurjongen dan .... haha.
Wendy, heb jij mijn mail al gelezen op de gmail??
Groet Ad
Een reactie posten