Het weekend na de verhuizing werd de logeerkamer voor het eerst in gebruik genomen: mijn moeder (a.k.a. "Omi") kwam logeren. Dat was een mooi pressiemiddel voor ons om toch met enige haast de dozen uit te pakken. Uitpakken bleek toch een stuk leuker dan inpakken! Voor de meisjes was het uitpakken van de dozen met speelgoed net Sinterklaas.
Overigens voelde het met de komst van Omi wederom als Sinterklaas: het is inmiddels traditie dat Omi 2 koffers meeneemt: 1 met spullen voor haar zelf en 1 volledig gevuld met cadeaus. Het HEMA-aandeel is vast enorm gestegen in de periode voor Omi's vertrek naar Edmonton....!
Het was erg leuk om Omi 2 weken op bezoek te hebben. We hadden de mazzel dat Omi niet stil kan zitten, ze moest wel wat te doen hebben zei ze al voordat ze kwam. Ze wilde ook niet dat ze steeds moest vragen wat ze kon doen, dus kreeg ze met haar instemming twee portefeuilles: "Portefeuille Tuin" en "Portefeuille Was". Heerlijk om na een verhuizing continu schone, gevouwen en gestreken kleding te hebben zonder steeds tegen een wasberg aan te moeten kijken omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk kan. De tuin werd ook heel mooi, mede doordat we na lang zoeken een geweldig tuincentrum hadden gevonden: het was bijna een kopie van Van der Dussen in Nieuwerkerk aan de IJssel: “ons” tuincentrum in Rotterdam.
Natuurlijk waren die 2 weken veel te snel voorbij. Afscheid nemen went nooit merkten we. Ze mocht pas vertrekken nadat ze beloofde dat ze volgend jaar minimal 3 weken zal komen. Deal!
2 opmerkingen:
Wendy, ik ken jou moeder alleen maar strijkend aan jullie was !!! en nu moet ik lezen dat dit nog steeds zo is ??? ...
ha ha ha! Ja, hebben wij mazzel he!
Een reactie posten