Nu Morris alweer 2,5 jaar oud is, begon het bij ons toch weer te kriebelen: hoogste tijd voor gezinsuitbreiding dus.
Sinds 1 september is ons gezin uitgebreid met Sam en Moos. Twee Siamese kittens. Lang geleden hadden we de meisjes twee kittens beloofd "Als we ooit verhuizen, nemen we twee poesjes", nou, dat waren ze natuurlijk niet vergeten. Toen we ze kregen waren ze 8 weken uit.
Het spreekt voor zich dat ze extreem schattig zijn. Zelfs de echte kattenhater zou spontaan verliefd op ze worden. Ze komen uit twee verschillende nestjes. Sam is female en Moos is male. Dit betekent dat ze zo snel mogelijk door de dierenarts geholpen moeten worden om een situatie zoals toentertijd bij Albert's ouders te voorkomen (voor degene die dat verhaal niet kent: Henkie kreeg 4 kittens die werden beloofd aan 4 gezinnen, toen het de dag van Het Afscheid aanbrak, waren Albert's ouders inmiddels zo gehecht aan Nonecky, Spitsje, Donkergrijsje en Lichtgrijsje, dat de gezinnen die al een paar weken smachtend uitkeken naar de komst van hun lieve poesje werden afgebeld...).
Het is bijzonder om te zien hoe gek ze van elkaar zijn. Ze slapen altijd samen en vaak liggen ze zo in de knoop dat het bijna onmogelijk is om te zien welke poot bij welk poesje hoort. Het is wel even wennen: hebben we 3 kids onder controle, springen Sam en Moos als apen in het rond, klimmen in de horren, lopen op de bar, proberen je pizza slice af te pakken etc. We hebben ze nog maar een paar weken, maar het zijn al echte Polletjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten