Marshmallows & Blue Jays

Het voetbalseizoen is inmiddels alweer bijna een maand aan de gang. De meisjes vinden het nog steeds geweldig. Kikus' team heeft tot nu toe bijna alles gewonnen en ze hebben als team ongelofelijk veel lol. Nine's team, uh.... die heeft in ieder geval ongelofelijk veel lol zeg maar. De scores van de Marshmallows zijn tot nu toe niet om over naar huis te schrijven (of op de blog),  maar ik moet zeggen: er zit een stijgende lijn in. De eerste wedstrijd werd met 10-0 verloren, de laatste met 'slechts' 5-4.

De verschillen tussen de twee teams zijn duidelijk te zien. Bij de Blue Jays maakt het niet uit welke rol een ieder op het veld heeft: ze rennen gezellig overal met z'n allen naar toe. Kiki trapt graag een bal naar haar vriendinnetje Georgia. Tsja, toen Georgia op doel stond en Kikus de bal richting Georgia knalde, scheelde het niet veel of Kikus' eerste goal van haar carrière was een eigen doelpunt. Toen ik haar later vroeg welke kant ze de bal op moest trappen en aan welke kant ze moest scoren, was het " Oja...... nu snap ik het".  Laten we het erop houden dat ze het voetbalinzicht van haar moeder heeft...

Kiki had tot nu toe niet echt door wat ze als verdediger moest doen. Ze rende vrolijk mee met de tegenstander die de bal had, maar deed geen poging om de bal af te pakken. De training beperkt zich vooral tot wat heen en weer trappen, dus Coach Albert heeft een "achtertuinsessie" met De Kiek gedaan. Resultaat: de laatste wedstrijd had ze 11x de bal van de tegenstander afgepakt! Albert had een smile van oor tot oor en sprak al in termen als "zeer talentvol" en meer van dat. Drijfveer voor Kikus was een ijsje van Dairy Queen (die zijn heeeeeel lekker) als ze 5x de bal had afgepakt. In de rust had ze die 5 al bereikt en na enig onderhandelen met Albert leverde alles boven de 10 een dollar op. Ze kwam super trots thuis....

Ze was een beetje bang voor de keepersrol. Ze hebben geen vaste keeper, er wordt per helft gerouleerd. Kikus mocht vorige week voor het eerst een helft keepen. Ze werd onverwachts fanatiek (oké, die hadden we gezien haar karakter moeten zien aankomen), ze had geen bal doorgelaten en ze had een aantal geweldige reddingen (volgens de objectieve blik van Albert).

Bij de Marshmallows beginnen de trainingen duidelijk vruchten af te werpen. Het seizoen gaat de volgende fase in en de poules zijn opnieuw ingedeeld. Voor Nine's team kan dat alleen maar fijner worden: tot nu toe zaten ze in een poule met voornamelijk ervaren teams met meiden die ook allemaal een jaar ouder waren. Na de wedstrijd geeft iedereen elkaar een hand en zeggen ze "good game", Nine was nogal verbolgen de eerste wedstrijd (die ze met 10-0 verloren...) waarom iedereen steeds maar zei "good game": "We hebben helemaal niet goed gespeeld toch?".