Uiteindelijk konden we dus weer rustig adem halen: alle hordes die te nemen waren, waren tot zover genomen, terug naar de basis van alle verhuispret: het inpakken van de verhuisdozen.
We kregen deze week nog een uitnodiging van de verkopers van ons nieuwe huis. De verkopers zijn ontzettend leuke mensen: Marie Gabrielle and Philip. Ze zijn in de 60, hij komt uit Engeland, zij uit Frankrijk. Ze hebben in Belgie, Frankrijk en Canada gewoond. Ze verhuizen nu terug naar Zuid Frankrijk, ze vonden tijd voor warmer weer nu ze met pensioen zijn. We werden verwend met lekkere hapjes en wijn en we zaten aan onze toekomstige bar, de kids renden door de tuin die over 2 weken van hun zal zijn: het kon niet beter! Na thuiskomst zaten we `s avonds nog in de tuin na te genieten met een fles wijn "Wat is het allemaal ook mooi he!" zeiden we nog tevreden...
Toen de fles zo ongeveer leeg was, ging om 21.45 uur de telefoon, Albert nam op en hoorde de legendarische woorden:
"This is Pozniak, I have some disturbing news....".
Hoe één zin je volledige avond kan vergallen. Pozniak had het rapport van de City ontvangen: onze garage staat op de verkeerde plek. Tuurlijk, dat kon er ook nog wel bij... De garage moet 2,75m van de erfafscheiding staan, die van ons staat 2,25m van de erfafscheiding. Ik zag het al voor me: de garage moest afgebroken en opnieuw gebouwd worden (detail: garage kostte $10.000), er moest een nieuw stuk beton worden bijgestort etc. Dit zou niet alleen heel kostbaar maar ook zeer tijdroven zijn en over 2 weken gaan we verhuizen....
Nu moet gezegd dat Pozniak niet alleen bot, maar ook onbegrijpelijk is aan de telefoon. Je stelt vraag A maar krijgt antwoord op vraag B zeg maar. Albert besloot het gesprek waar we geen touw aan vast konden knopen maar te beeindigen en zou de volgende dag bij Pozniak langsgaan.
Daar bleek het volgende: in 2007 was een minimale afstand tussen garage en de erfafscheiding van 2,25m toegestaan. In 2008 is echter de bylaw aangepast en moet de minimale afstand 2,75m zijn. Volgens Pozniak hebben veel huiseigenaren te maken met dit probleem. Nou, in ieder geval prettig dat we niet de enige zijn, maar ja, dat maakt het probleem niet minder. Een beetje cru dat we hier helemaal niets aan hadden kunnen doen om dit te voorkomen en dat wij door een wijziging van een bylaw nu met een groot probleem zaten.
Albert vroeg of er wat te regelen viel met de City, maar dat was volgens Pozniak ondenkbaar, het was nu zaak om zo spoedig mogelijk een ontheffingsprocedure te starten bij de City. Dit zou maanden kunnen duren en de kopers van ons huis kunnen geld achterhouden totdat alles geregeld is, wat zou betekenen dat wij niet voldoende financien hebben voor ons nieuwe huis. Weinig positief nieuws dus.
Albert ging direct met de benodigde formulieren naar de City. Hij besloot toch een poging te wagen bij een ambtenaar van de City onder het mom "niet geschoten, altijd mis". Hij hield een overtuigend betoog, speelde in op het gevoel van de ambtenaar, en wonder boven wonder: hij liep na 2 uur en "slechts" $150 lichter voor wat papierwerk, het pand uit met..... een goedkeuring voor onze garage! Geen idee hoe hij dat nu weer voor elkaar gekregen heeft. Pozniak stond nu een keer met de spreekwoordelijke mond vol tanden: dit had hij nog niet eerder meegemaakt. Volgens de City moet alleen de buurt geinformeerd worden dat wij voornemens zijn een garage te bouwen (?) en als niemand bezwaar heeft tegen een garage op ons perceel, dan is het geregeld. Die mevrouw van de city zei nog monter "En hoe kunnen ze bezwaar hebben, die garage staat er al, haha!" ...
Voorlopige eindstand: deck moet nog goedgekeurd en we moeten de formaliteiten voor de garage afwachten... We keep our fingers crossed en gaan voorlopig maar weer verder met inpakken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten