Het Deck (I)

Inmiddels waren er een paar weken voorbij en was ons huis verkocht. We gingen op zoek naar een lawyer. Stella, onze makelaar, had een lijstje met advocaten die we eventueel konden bellen. Haar #1 op het lijstje was een Pool, genaamd Pozniak. Volgens Stella was hij wellicht een beetje bot en hij had geen fancy office, maar hij was goed en substantieel goedkoper dan welke andere advocaat ook. En tsja, we blijven Hollanders natuurlijk. Onze advocaat werd dus Pozniak. Zijn voicemail was overigens afschrikwekkend: ik had bijna een andere advocaat gekozen...

Toen ik Pozniak uiteindelijk aan de telefoon kreeg bleek hij niet afschrikwekkend, maar gewoon bot. Hij vroeg direct of we gelijk $700 cash langs konden brengen, zonder cash kon hij niets voor ons doen... Volgens Albert (die met $700 op zak langsging) was hij live een stuk prettiger in de omgang. Dat viel dus nog een beetje mee. We kregen van Pozniak te horen dat we een nieuw Real Property Report van ons perceel moeten laten maken door (wederom) de City. Toen we dit huis kochten stond alleen het huis op de perceeltekening en sindsdien hebben we een deck, een schutting en een garage bijgebouwd. We hadden gehoopt dat ze een aanvulling op onze tekening konden maken, dit zou iets van $150 kosten, maar helaas, een geheel nieuwe tekening was nodig en dat zou ongeveer $550 kosten. Maar oke, niets aan te doen.

Er zou wederom een mannetje van de City langskomen. Nou die liet er geen gras over groeien: de volgende dag om 9.00 uur was hij al fanatiek aan het meten en tekenen in de tuin. Groot was mijn verbazing dat hij nog steeds bezig was toen ik 3,5 uur later weer thuis kwam... Alles, maar dan ook alles werd opgemeten. Hij heeft zelfs een gat in het asfalt in de alley staan bikken om een ijkpunt te vinden die onze erfgrens aangaf. Hji was zo fanatiek bezig en keek zo ongelofelijk serieus dat ik me afvroeg wat we allemaal nog konden verwachten ....

Een week later belde Pozniak, hij had als voorbode voor het rapport alvast de tekeningen van de City ontvangen: ons deck bleek te hoog. Ons deck was 74cm hoog en mocht 60cm hoog zijn. Als een deck hoger is dan 60cm, dan mag je die pas bouwen als je een permit hebt en uit veiligheidsoverwegingen moet je op zo'n deck een railing plaatsen. Dit verbaasde ons niet: de trouwe bloglezer weet nog wat voor minkukel (genaamd "Brett") ons deck had gebouwd (zie blog 30 juli 2008) dus dat daar iets mis was gegaan, hadden we eigenlijk kunnen verwachten. Nu hadden we overigens wel degelijk een railing op ons deck, maar Brett had zo lopen prutsen, dat hekje was zo gammel, dat het ons veiliger leek om die weg te halen. Volgens Brett was de hoogte van het deck overigens totaal geen probleem, hij zou nl. ook de final grade van onze tuin doen (zorgen voor een laag tuinaarde waabij rekening wordt gehouden met de juiste - door de City vastgestelde - hoogte van het perceel voor een goede afwatering) en hij zou zorgen dat de grond rondom het deck hoog genoeg zou worden: "So no worries!", zei hij nog....

We hadden kennelijk dus ook een permit voor dit deck moeten hebben. We hadden volgens Pozniak twee opties: een permit aanvragen en na ontvangst daarvan een railing plaatsen of we konden de grond rondom het deck ophogen zodat de hoogte van het deck tot de grond max. 60cm zou zijn. Toch handig, zo`n meedenkende advocaat. Dus wij gingen voor de makkelijkste en snelste optie: ik heb tig zakken prut bij het tuincentrum gehaald en Albert is de grond gaan ophogen. Voor de nieuwe bewoners niet heel prettig want de prut kwam bovenop het gras, maar ja, niets aan te doen. Gelukkig hebben ze het huis gekocht toen er nog een berg sneeuw lag, dus ze hebben geen flauw idee hoe onze tuin er uberhaupt uitziet. Volgens Pozniak zou er wederom een mannetje langskomen van de City voor een hercontrole. Pozniak: "Oh, and did I tell you that will cost you another $200."

Wordt vervolgd.... hou de blog maar in de gaten voor een "Het Deck (II)".